Tanırlı Hüseyin 117
Bilmeden gelmiştim bozyer köyüne
Kara gün karşımda durmuş ağlıyor of
Yürü yalan dünya doymadım sana
Ömrün nihayete ermiş ağlıyor oy
De deyim oy ne deyim oy kader
Bozyerin etrafında bağlar höyükler
Dilim dönmez anam diye sayıklar oy
Toprağa mal oldu kaytan bıyıklar
Kirpikler ümidin kırmış ağlıyor oy
De deyim oy ne deyim oy kader
El attım döşüme vay anam noldu
İki avcumada al kanım doldu
Körpe yavrularım babasız kaldı
Oturup boynunu burmuş ağlıyor oy
De deyim oy ne deyim oy kader
Nazlı bir insandım değildim efe
Kurudu dillerim varmadı
Haber gitmiş arkadaşım Şerif'e
Sazını döşüne burmuş ağlıyor oy